تو...

با شبی که در چشمهایت در گذر است٬ 

               مرا به خوابی دیگرگونه بیداری بخش.        

چرا که من حقیقت هستی را در حضور تو جسته ام 

                  و در کنار تو صبحی ست که رنج شبان را از یاد می برد 

      بگذار صبحم را به نام تو بیاغازم 

تا پریشانی دوشینم از یاد برده شود...              

پ.ن:{ دقیقا هفت روز...}