گاهی اوقات عشق عظمتشو خیلی آشکار میکنه! درست مثل الان!
وقتی من در برابر عشق سر فرود می آورم...
وقتی من نوازش میشوم با عشق...
وقتی کسی غیر از تو برای من همچون قلعه ای محکم نیست...
...
عشق را ای کاش زبان گفتن بود...
عاشقانه هایمان روحم را نوازش کرد دیشب... پری شب... و...
چقدر خوبه که خدا هست همیشه به این فکر میکنم اگه خدا نبود چجوری از کجا میتونستم آروم شم؟ آروم شیم؟!
...
دلم آب انبه میخواد جوجه!...
دلم ذرت داغ داغ میخواد جوجه...!
چقدر خوبه که تو هستی ! میتونم به جای ذرت داغ به تو فکر کنم و دلتنگ نشم!...میتونم روح تو رو به جای یک آب انبه سر بکشم جوجه!...
قلبم آرومه وقتی آرومی...
پ.ن: جوجه بعد از یه مدت مدییییید اومد و وب منو خوند!! تمام موهامو کندم!!! آخه یه جورایی خوندن این نوشته ها برای روح آسیب دیدش الان خوب نبود!
پ.ن: خدا کمکمون میکنه خیییییلی! خدا جونم عاشقتم خیییییییییییلی...
پ.ن: هفته ی دیگه تاریخ 8/8/88 روز رسیدن ما بود ولی خوب...! خدا نخواست!... سعی میکنم آروم باشم...
پ.ن: سانی مهربون من وسیامک عزیز ممنون که نوشته هاتون هم روی من به شدت تاثیر داشت هم روی جوجه! مرسی ...
جغد بارون خورده ای تو کوچه فریاد میزنه
زیر دیوار بلندی یه نفر جون میکنه!
کی میدونه تو دل تاریک شب چی میگذره؟!
پای برده های شب اسیر زنجیر غمه
دلم از تاریکی ها خسته شده
همه ی درها به روم بسته شده
من اسیر سایه های شب شدم
شب اسیر تور سرد آسمون
پابه پای سایه ها باید برم
همه شب به شهر تاریک جنون
دلم از تاریکی ها خسته شده
همه ی درها به روم بسته شده
چراغ ستاره ی من رو به خاموشی میره
بین مرگ و زندگی اسیر شدم باز دوباره
تاریکی با پنجه های سردش از راه میرسه
توی خاک سرد قلبم بذر کینه میکاره
دلم از تاریکی ها خسته شده
همه ی درها به روم بسته شده
مرغ شومی پشت دیوار دلم
خودشو اینور و اونور میزنه
تو رگهای خسته ی سرد تنم
ترس مردن داره پرپر میزنه
دلم از تاریکی ها خسته شده
همه ی درها به روم بسته شده...
پ.ن: علیرضای عزیز این آخرین نظری که برام گذاشتی به شدت روم تاثیر گذاشت...!
سنگ صبور باش٬ فقط عشق کافی نیست...
درسته. منم همینو نمیتونم باشم الان و دارم میمیرم!
نمیخوام غم داشته باشم ولی...
ولی...
جوجه دیگه بهم احساس امنیت نمیده! جوجه صدامو میشنوی؟! بهت احتیاج دارم! به شونه هات... به امنیتت... به خودت...
نمیخوام بعد از این همه لمس عشق ...
از هم جداشیم!
حتی فکرشم کابوسه! میفهمی؟
وقتی گریبان عدم
با دست خلقت می درید
وقتی ابد چشم تو را
پیش از ازل می آفرید
وقتی زمین ناز تو را
در آسمانها می کشید
وقتی عطش طعم تو را
با اشکهایم می چشید
من عاشق چشمت شدم
نه عقل بود ونه دلی
چیزی نمی دانم از این
دیوانگی و عاقلی
یک آن شد این عاشق شدن
دنیا همان یک لحظه بود
آن دم که چشمانت مرا
از عمق چشمانم ربود
وقتی که من عاشق شدم
شیطان به نامم سجده کرد
آدم زمینی تر شد و
عالم به آدم سجده کرد
من بودم و چشمان تو
نه آتشی و نه گلی
چیزی نمی دانم از این
دیوانگی و عاقلی...